Roel Gielkens (29): ‘Het is begonnen in De Eeuwige Student als een studentenfeest met “hitjes, billenshake en escalatie”. Eerst dansen op bekende muziek, en als iedereen om twee, drie uur dronken is foute meezingers: K3- en Disneyknallers.’

Cathelijne Koot (21, communicatiemanagement in Utrecht): ‘Zo heb ik het leren kennen. Ik organiseerde feesten voor mijn vereniging, UVSV.’

Gielkens: ‘Veel vrouwen, vonden we leuk.’

Tom van Splunter (25, master science-based business): ‘Eerst draaiden we meer hitjes en urban, en weinig fout. Dat is veranderd toen we gingen focussen op studenten. Die hebben een bizarre smaak en waarderen foute muziek heel erg. Als er eenmaal genoeg drank in zit, maakt het niet uit, als ze maar kunnen meezingen.’

Dante (22, forensische ICT): ‘Maar ook dan moeten de dj’s wel echt goed zijn.’

Gielkens: ‘Mas Y Mas en Odessa worden samengevoegd tot één locatie. We gaan daar wekelijks dansconcepten doen. Ook als je niet studeert, en met een groepje studenten meegaat, ben je van harte welkom. Maar als iemand opgefokt in de rij staat, wordt gevraagd om de collegekaart. Het ruziepubliek zit in alle typen mensen, hoor. Je ziet het soms aan de kettingen, de petten, de nektasjes, dat ze ons feest niet leuk gaan vinden.’

Dante: ‘Muziek die we eigenlijk te fout vinden? “Lekker met de meiden” van Merol.’

Ben Hoekstra (24, rechten en IBO): ‘Dan sterft er iets van binnen.’

Dante: ‘Die weiger ik te draaien. Maar dat maakt wel het verschil of mensen je gewoon nice vinden, of echt heel nice.’

Gielkens: ‘Ach, gewoon nice is ook goed.’

Dante: ‘Soms ben je gewoon de slet van het feest.’

Van Splunter: ‘Het is wel onderdeel van ons werk, dat de meest bizarre muziek wordt aangevraagd. Of het is een tof nummer op het verkeerde moment, of… nou ja, je kan geen kutnummer op een goed moment aanvragen.’

Hoekstra: ‘Om tien uur begin je met achtergrondmuziek, en niet iets dat keihard naar binnen beukt bij een paar mensen die speciaalbiertjes drinken. Als iemand dan vraagt of we ‘Traag’ van Bizzey kunnen draaien, denk ik: kan wel, maar pas over drie uur.’

Van Splunter: ‘Die mensen zijn vooral vrouwen, trouwens.’

Gielkens: ‘Mannen kunnen er ook wat van, hoor.’

Dante: ‘Eén gast zei ooit: “Wat je net deed, dat doen we dus niet meer he? Vanaf nu wordt het een combinatie tussen happy hardcore en Snoop Dogg.” Echt naar. Maar op grote feesten krijg je bijna geen aanvragen.’

Van Splunter: ‘Omdat ze niet bij het podium kunnen komen.’

Dante: ‘Het is de manier waarop. Als jij heel lief of gezellig komt vragen, draai ik het meteen.’

Hoekstra: ‘Soms houden ze gewoon een telefoon voor je neus.’

Van Splunter: ‘Eén meisje bleef net zo lang naast me in de booth staan tot ik het nummer opzette.’

Gielkens: ‘Je merkt bij studenten: vanaf het eerste nummer zingen en springen ze mee. In urban clubs staan mensen je soms streng aan te kijken.’

Van Splunter: ‘Bij studenten gaat het wel los. Slecht betalend publiek, maar heel leuk.’

Door Anouska Kloosterman