Dagjesmensen gaan meestal net voor het eten naar huis, zo’n uur of vijf à zes uur ‘s avonds. Niet altijd: soms nemen ze het ervan. Leven ze het leven.
Laatst zat ik met dat soort levensgenieters, twee waar ik dan even vanuit ga dagjesvriendinnen, in een vierzits. Beide hadden een kartonnen bakje en een zwarte plastic vork vast van een zekere Italiaanse stationsketen. ‘Toch goed dat we met het openbaar vervoer zijn gegaan en niet met de auto hè’, verzuchtte er één. ‘Anders hadden we nooit deze lekkere pasta kunnen eten!’ De Italiaanse keten werd toch zeker ruim een kwartier lang opgehemeld. Op dat moment had ik nog wat vertrouwen in De Dagjesmens: erger dan dit kon het niet worden. Toch?
Ik werd geconfronteerd met mijn eigen naïviteit toen er moeiteloos werd overgegaan naar het volgende onderwerp, namelijk De Pannenkoekenboot. Omdat ik mijn lezers enigszins hoog heb zitten en ervan uitga dat jullie je nog niet hebben verdiept in het idee van een vervoersmiddel waar je onbeperkt deegplaten naar binnen kan werken: laat me het jullie introduceren.
Een vriend van me sprak laatst de woorden uit dat ‘alles beter is op een boot’. Nu, pannenkoekenrestaurants zijn sowieso niet echt mijn ding, dus ik ben wellicht wat biased, maar ik kan me niet voorstellen dat dat concept overhevelen op het water het beter maakt. Je koopt een kaartje en mag dan vijfenzeventig minuten onbeperkt pannenkoeken eten terwijl je over het IJ, de Maas of de Waal vaart.
Voor wie denkt: er is niets leukers dan dat, heeft De Pannenkoekenboot nog iets mooiers: het Familie Cruise-arangement. Immers: ‘Wat is er beter dan 75 minuten op de Pannenkoekenboot? Preciés, 2,5 uur varen op de Pannenkoekenboot!’
Wat weet ík dingen te noemen die beter zijn dan 75 minuten op de Pannenkoekenboot. Sterker nog, beter dan 2,5 uur op de Pannenkoekenboot.
Goede koffie. Goede wijn. Een hoge N-term. Dat er iedere avond een aflevering van First Dates is op NPO3. Dat YouTube-filmpje van die acht rennende herdershondenpuppies.
Maar ook: een half uur in de rij staan bij de Jumbo op de Stationsweg. Een uur lang luisteren naar iemands bevallingsverhaal. Vier uur bij de douane zitten op een Amerikaans vliegveld.
Hoe dan ook: als je nog een verjaardagscadeau zoekt voor de Dagjesmens in jouw leven, of eender welk persoon op wiens feest je bent uitgenodigd maar aan wie je eigenlijk een hekel hebt: boek 75 minuten op de Pannenkoekenboot. Of 2,5 uur. Ik weet niet of je de persoon daarna nog terugziet. Ik acht het niet ondenkbaar dat dit de boot is die naast Nederlandse wateren ook de Styx bevaart.
Femke Blommaert studeert taalwetenschap