In de gang van Er Risèlèh staan de knutselwerkjes van groep 4. De leerlingen moesten een koranvertelling uitbeelden: tempels van piepschuim en de ark van de profeet Nuh (Noach), gemaakt van ijsstokjes. In een hoek van de gymzaal liggen de bidmatjes. Het gebouw aan de Stadhouderslaan is van 1922 en was oorspronkelijk een christelijke basisschool: op de tegels aan de muren is nog een Bijbelvers te lezen. De school heeft er een poster voor gezet.

Het duurde even voordat Mare basisschool Er Risèlèh (‘de boodschap’) aan de lijn had. Eigen schuld: islamitische basisscholen hebben niet op woensdag vrij, maar op vrijdag. Daarna waren we echter van harte welkom. Directrice Gülsüm Do?an biedt koffie aan, ook al is het ramadan.

Do?an studeerde orthopedagogiek in Leiden en is nu sinds drie jaar directeur bij Er Risèlèh. In die tijd heeft de school zich – met nog vier andere basisscholen – aangesloten bij de stichting Noor. Een zwakke beoordeling van de Onderwijsinspectie werd omgebogen naar een voldoende, en het aantal leerlingen zit in de lift. Het zijn er nu zo’n negentig, verspreid over vier klassen. Het grootste probleem? ‘Het vinden van goed personeel, maar daar kampen wel meer basisscholen mee.’

Do?an: ‘Ouders die hun kinderen hier op school doen, willen hun kinderen meegeven waar zij in geloven. Op openbare scholen vieren ze Kerst en Sinterklaas; wij niet, dus dat ligt meteen goed. Kinderen zijn hier niet elke minuut met de islam bezig, maar ze krijgen wel de hoofdlijnen ervan mee.’

Die hoofdlijnen, dat is de verantwoordelijkheid van godsdienstleraar Mahdi Hes. Hij is van Nederlandse komaf – zijn geboortenaam is Alex – en studeerde Arabisch in Nederland, en godsdienstwetenschappen in Medina. ‘Tijdens mijn studie zei ik altijd dat ik bruggenbouwer wilde worden, tussen de islam en de westerse maatschappij. Dat is nu elke dag een uitdaging.’

Eigenlijk vindt hij de term ‘islamitische basisschool’ te sterk. ‘Het is een basisschool op islamitische grondslag. Je bent een normale school, en dat kleine beetje vrijheid dat je hebt, vullen we in met een islamitische basis.’

De school viert geen christelijke feestdagen, en ook Mawlid, de verjaardag van de profeet, wordt niet gevierd. ‘Het roept te veel vraagtekens en discussie op’, aldus Do?an. ‘Soms moet je bepaalde dingen uit de weg gaan.’ Aan de Koningsspelen – op sommige islamitische scholen een probleem, onder meer vanwege de ‘verering’ van de koning – doet Er Risèlèh gewoon mee. Wel zijn er soms discussies over dansen, en over de schoolfoto. Als ouders niet willen dat hun kinderen gefotografeerd worden, hoeven die niet op de klassenfoto. Do?an: ‘Meestal gaan ouders met mij in gesprek als er iets is, en dan komen we er samen uit.’

Hes: ‘Vroeger was het gebruik van afbeeldingen in de les ook een discussiepunt, maar dat soort ouderwetse problemen komen nu niet meer voor. Dit is echt de nieuwe generatie. De ouders zijn zich tegelijkertijd bewuster van hun identiteit, en van het feit dat hun kind zichzelf rustig moet leren kennen. Wij proberen neutrale fundamenten mee te geven, die voor alle stromingen van de islam gelden.’

Er Risèlèh haalde vorig jaar het nationale nieuws toen anti-islambeweging Pegida de school had afgesloten op de eerste schooldag. Of, nou ja, afgesloten: Hes wist zich ondanks het kettingslot door het hek te wurmen, en deed een andere deur open zodat de kinderen gewoon naar binnen konden. ‘Van de buurt hebben we heel veel steun gehad, en kaartjes en bloemen. Dat gaf ons wel vertrouwen: dat er ook veel mensen zijn die niet zo denken, en die naast ons staan.’