Onderwijsminister Van Engelshoven moet met een plan komen waardoor studenten die tussen 2015 en 2017 begonnen, ‘hun’ geld terugkrijgen, besloot de Tweede Kamer dinsdag.

Die studenten kregen, in tegenstelling tot hun voorgangers, geen studiefinanciering meer. Dat geld zou geïnvesteerd worden in beter onderwijs, was de afspraak. Die euro’s waren toen nog niet beschikbaar: die waren immers uitgeleend aan studenten. Pas nu de eersten van hen afstuderen en terug gaan betalen komt het geld echt vrij.

Om te voorkomen dat die eerste leden van de Generatie Studieschuld èn geen stufi, èn nog geen verbeterd onderwijs kregen, moesten de universiteiten alvast ‘voorinvesteren’ in beter onderwijs. Dat hebben ze ook gedaan, vinden ze zelf. De Algemene Rekenkamer, een onafhankelijk orgaan dat overheidsuitgaven narekent, kwam in januari echter met een rapport waarin ze stelde dat de universiteiten het zichzelf hier te makkelijk hadden gemaakt. Een gedeelte van het geïnvesteerde geld zou anders ook wel uitgegeven zijn, en van 330 miljoen euro viel niet te achterhalen of het wel echt een extra investering was. ‘Waarschijnlijk is de investering niet volledig gerealiseerd’, was de conclusie. Ook stond de extra medezeggenschap – voorwaarde van het leenstelsel – nog niet overal even goed op poten.

Dus, krijgen jullie geld terug? Wacht nog even met grote aankopen. Om te beginnen veegde de Rekenkamer in haar rapport alle universiteiten bij elkaar en is het dus niet duidelijk of de kritiek ook opgaat voor Leiden.

Daarnaast gaan de universiteiten waarschijnlijk boekhoudkundig pielen om te bewijzen dat die 330 miljoen euro wel degelijk als voorinvestering telde – waarmee ze alsnog die administratieve lasten krijgen. En dan moet er nog gepingeld worden over wat er in dat compensatieplan komt te staan, en wat er wel of niet telt als ‘compensatie’: is een extra investering in de master die je straks volgt dat ook? Misschien wel handig om daar in elk geval duidelijke afspraken over te maken, deze keer. BB