Studeren houdt je van de straat, maar toch zijn er docenten die tijdens college aanzetten tot crimineel gedrag. Daar moet iets aan veranderen.
Het probleem rijkt verder dan een paar docenten met anarchistische trekjes. Iedere student kent er denk ik wel een: zo’n docent die bijvoorbeeld weigert om het pdf’je van een benodigd studieboek op blackboard te zetten, maar wel aanraadt om het te downloaden van een obscure website die datzelfde boek illegaal aanbiedt.
Dat is krom, vind je niet? Voor de goede orde: dat gebeurt vast niet met slechte bedoelingen. Het lijkt juist eerder iets te zeggen over hun kennis van de tegenstrijdigheid die er heerst op dit gebied: de universiteit behoort studenten aan de ene kant gratis toegang te verlenen tot datgene wat essentieel is voor het behalen van het diploma – en aan de andere kant zijn er nuttige bronnen waarvan de auteursrechten niet afgekocht zijn, of waarvan er maar één boek is in de UB. Of nou ja, bij degene die ‘m geleend heeft.
Als we ons puur beperken tot ideologie is het verwijzen naar dergelijke websites dan ook een prima oplossing. Zo heeft de student gratis toegang tot alle benodigde literatuur en daarmee vervalt het probleem dat de docent lesmateriaal opgeeft zonder het gratis aan te bieden – dat doen anderen immers al.
In werkelijkheid hebben we ook nog te maken met wetten. Wie zich daar niet aan houdt, kan onaangename consequenties verwachten. Zo ook bedachten we ooit dat het goed zou zijn om auteursrecht in te stellen. Die marktplaats van ideeën moet namelijk wel ergens van worden gefinancierd.
Hoewel voor het schenden van auteursrecht via downloads nog nauwelijks boetes worden uitgedeeld, is het toch nuttig om erop voorbereid te zijn. Want hoe gek het ook mag klinken voor digital natives als wij: illegaal downloaden is een vrij nieuwe vorm van misdaad. Juist daarom staat de handhaving van de wetten nog in de kinderschoenen, maar daar komt vrijwel zeker verandering in.
Zo heeft distributeur Dutch Filmworks al enige tijd toestemming om je IP-adres te achterhalen wanneer je hun films illegaal downloadt. Daarna kan je een schikkingsvoorstel van honderdvijftig euro op de mat verwachten. Dat is toch een lastige overweging als je filmwetenschap studeert, geen gratis toegang hebt tot een benodigde film en ook nog eens krap bij kas zit. Zo’n overweging behoort een student natuurlijk niet te maken.
Gelukkig worden er momenteel geen studenten vervolgd, maar de universiteit mag best eens gaan kijken hoe ze haar taak kan vervullen door alles wél makkelijk en legaal aan te bieden.
Of ze leert haar studenten gewoon hoe een VPN werkt.
Mattijn de Groot is student wijsbegeerte