Sinds het collegejaar 2015-2016 krijgen studenten geen studiefinanciering meer, maar een lening. Het geld dat vrijkwam, zo was de afspraak, zou in het Hoger Onderwijs blijven: universiteiten en hogescholen moesten het besteden aan onderwijskwaliteit. Die instellingen hebben dat geld nu nog steeds niet: dat komt pas als de huidige eerste, tweede en derdejaars gaan terugbetalen. Om te zorgen dat ook die drie jaargangen het verbeterde onderwijs zouden krijgen, moesten de uni’s en hbo’s dat stufi-geld voorschieten. 600 miljoen, zo spraken ze af met toenmalig onderwijsminister Bussemaker. Volgens hun eigen opgave werd het zelfs meer: 860 miljoen.

De Algemene Rekenkamer, en onafhankelijk orgaan dat overheidsuitgaven narekent, is eens met de luizenkam door die 860 miljoen gegaan. Waren dat echt investeringen die anders niet zouden zijn gedaan? Kwamen ze ook echt ten goede aan de nieuwe studenten van 2015 tot nu? Van 250 miljoen euro was dat zeker niet het geval, maar dan zou je nog altijd iets meer dan de afgesproken 600 miljoen overhouden. Het probleem is dat van nog eens 330 miljoen euro niet te achterhalen valt of het onder die afspraak met Bussemaker viel. ‘Waarschijnlijk is de investering niet volledig gerealiseerd’, stelt de Rekenkamer dan ook.

Universiteitskoepel VSNU en de HBO-raad zijn het er niet mee eens. Bussemaker had expres niet heel hard gemaakt wat er wel en niet precies telde als voorinvestering, om de administratieve lasten laag te houden, en nou komt de Rekenkamer wel met harde eisen. 

Studentenvakbond LSVb roept al jaren dat het stufigeld niet daar terechtkomt waar het hoort, en is dan ook niet verrast over het rapport: ‘Studenten die de afgelopen jaren zijn begonnen met studeren kregen geen basisbeurs en hebben minder goed onderwijs gekregen dan hen beloofd is. Dat is enorm kwalijk,’ aldus hun persbericht. BB