Door Bart Braun Goed nieuws, jongens! Er is een controle geweest van de universiteitskranen, en 98 procent van de kranen is helemaal brandschoon en je krijgt geen, we herhalen: géén spinnengiftyfus als je eruit drinkt. Acht-en-negentig procent! Geweldig, toch? Wat zijn we toch lekker excellent en hygiënisch, met elkaar!
En die twee procent kranen die wel, nou ja, net ietsje minder zijn dan de andere kranen, daar wordt dus keihard aan gewerkt. Het hersteltraject wordt gemonitord, en als dat – zoals iedereen verwacht – succesvol is verlopen, dan delen we roze koeken uit. Maar die zijn niet zo belangrijk, die twee procent. Want 98 is meer dan twee, dat weet u toch ook wel?
Wat zegt u? U wilt liever helemaal geen spinnengiftyfus, en geen Russisch roulette spelen met uw darmen? U wilt dat we de betrokken kranen dicht draaien, of u in elk geval vertellen om welke kranen het gaat?
Ja, nee, kijk.
Dat kan natuurlijk niet zomaar.
Achter zo’n kraan zit een heel team van mensen. De schoonmakers, de bazin van de schoonmakers, de loodgieter, de kranenfabrikant, het waterleidingbedrijf. Die doen allemaal hun stinkende best om te zorgen dat u goed water uit de kraan krijgt, en dat lukt dus vrijwel altijd. Goed hè? Als we zomaar zouden vertellen dat er iets mis is met zo’n kraan, dan drinkt niemand er meer uit. En dan verliezen sommige van die kraanmensen misschien wel hun baan. Dat moeten we niet willen met zijn allen.
U vindt dat misschien een beetje raar, maar wij hebben die regeling niet zo verzonnen, hoor. De universiteit valt onder het hoger onderwijs, en daar werkt het al jaren zo. De Nederlands-Vlaamse Accreditatie Organisatie (NVAO) keurt opleidingen goed of af, maar wélke opleidingen onvoldoende scoorden, dat is geheim. Achttienjarige vwo’ertjes moeten de belangrijkste keuze uit hun leven maken, maar de informatie die ze daarvoor nodig hebben wordt met de mantel der liefde bedekt.
Tientallen, misschien wel honderden van hen vinken een studie aan waarvan de opleiding zelf, de universiteit of hogeschool die het aanbiedt en de NVAO donders goed weten dat ‘ie niet goed genoeg is. Massaal worden ze het peperkoeken studiehuisje ingelokt, zonder dat ze te horen krijgen dat er achter de schermen paniekerig een hersteltraject loopt dat waarschijnlijk, maar niet per se, succesvol zou zijn.
En laten we wel wezen, een of twee weekjes koortsig aan de schijterij, dat stelt niks voor vergeleken met een verkeerde studiekeuze.
Aanvulling (15-2)
In ons commentaar hierboven klaagden we dat geheim bleef welke opleidingen er nou precies onder curatele stonden. Die klacht is onjuist: die informatie staat weliswaar niet in het jaarbericht van de NVAO, maar is wel via de site van die organisatie te vinden. Addertje onder het gras: er staan alleen studies waarvan de beoordeling definitief is. Een opleiding die een onvoldoende kreeg, kan in bezwaar gaan. Zolang die procedure loopt, staat de studie niet in het lijstje.