Wat is dat voor bordje dat je boven je bank hebt hangen?
‘“When God created men, she made a big mistake”, een cadeautje van mijn broer, ik vind het gewoon een grappige tekst. Sommige jongens die hier komen zeggen dat ze erdoor geïntimideerd raken. Ik ben niet zo uitgesproken feministisch, maar ik ben wel iemand die weet wat ze wil, en niemand heeft het recht om mij zomaar de mond te snoeren.’
Gebeurt dat dan soms?
‘Ja! Op mijn studentenvereniging C.S.R. Delft was ik het eerste vrouwelijk acquisitie-lid in vijftig jaar. Tijdens de vergadering zei iemand: ‘Fleur, jij bent de vrouw, ga jij anders koffie halen.’ Uiteindelijk is hij zelf koffie gaan halen omdat ik weigerde, maar hij meende het echt. Op een andere vergadering werd de motie ingediend dat alle vrouwen de rest van de vergadering hun mond moesten houden. Daarna werd de motie aangevuld door te stellen dat de vrouwen in dat geval net zo goed de afwas konden doen. Het begon als een leuk grapje, maar uiteindelijk was het dat niet meer: we werden echt genegeerd. De motie is uiteindelijk niet aangenomen, maar er was ook niemand die tegen had gestemd.’
Hoe komt het dat je zo jong al een master volgt?
‘Ik heb een half jaar over groep 1 gedaan, toen mocht ik naar groep 2. In groep 7 moest ik de Cito-toets al maken; ik had geen idee wat het was. De toets ging ook over stof die ik niet eens had gehad. De cito-uitslag was vmbo-k, maar ik ben toch aangenomen op het gymnasium. Ik was 16 toen ik ging studeren.’
Gaat studeren je ook makkelijk af?
‘Ja. Maar toen ik met mijn master begon, viel het tegen. Na alle verhalen bleek het helemaal niet zo intensief. Ik wilde meer omhanden hebben, met mijn hands in the dirt. Daarom heb ik mij kandidaat gesteld als jongerenvertegenwoordiger van de Verenigde Naties. Ik wilde dat al heel lang, maar ik vond mijzelf eigenlijk te blond, naïef en wereldvreemd. Ik heb nu meer van de wereld gezien, en heb de tijd. Mensen kunnen nog op mij stemmen tot en met 30 oktober via Facebook. Ik zit nu bij de laatste twee!’
Waarom woon je nog steeds thuis?
‘Dat wordt me zoo vaak gevraagd. Veel mensen zeggen dat op kamers gaan belangrijk is voor je persoonlijke ontwikkeling omdat je leert zelfstandig te zijn. Dit zijn vaak de mensen die thuis nooit hebben gekookt en pas een vaatwasser leerden uitruimen toen ze op kamers gingen. Op mijn veertiende kon ik zelf koken en op mijn zesde leerde ik al luiers verschonen, dus er verandert voor mij niet zoveel. Daarbij wil ik ook echt niet in een studentenhuis wonen, ik hou van een nette omgeving. Ik wist niet dat je een aangeboren burger kon zijn, maar ik ben het.’
Staan er nog bijzondere boeken in je kast?
‘Ja! Deze boeken van Hans Keilson, een wereldberoemde Joods-Duitse schrijver. Hij is in 2011 overleden, maar vorig jaar kregen wij een brief thuis van zijn vrouw dat hij hier ondergedoken heeft gezeten in de Tweede Wereldoorlog: in mijn kast! Zijn vrouw is hier met zijn buurman op bezoek geweest. De buurman vertelde dat het voor hem heel bijzonder was. Hij zag hier alle verhalen voor zich die Keilson op hun zondagochtendwandelingen vertelde.’
Door Melle Peters
Stemmen kan t/m 30 oktober via www.jongerenvertegenwoordigers.nl/stemmen