Studentenleven
Kamervragen: 'Ik ben mijn moeder echt dankbaar'
donderdag 5 oktober 2017
Foto Taco van der Eb

Huis: Kaiserstraat 22B

Kamer: 13m2

Huur: € 230 excl.

Bewoners: 20

Is het wasdag vandaag?

‘Jullie hebben geluk. Ik heb gisteren net mijn kamer opgeruimd, anders kon je hier niet lopen. Met al die was lijkt het net een vluchtelingenkamp.’

Ben je muzikaal aangelegd?

‘Ik heb mezelf aangeleerd om al deze instrumenten te bespelen. Op deze synthesizer heb ik een 808-namaakding (een van de eerste analoge drumcomputers, red.) aangesloten waarmee ik beats kan maken. Met een Nintendo DS kan je dan soundpacks kiezen voor verschillende geluiden. Het is een geeky hobby van me.’’

Waar kom je oorspronkelijk vandaan?

‘Ik ben geboren in Koerdistan. Toen ik drie was ben ik naar Nederland verhuisd met mijn ouders en mijn zusje. We moesten vluchten omdat mijn vader communist is en in de oppositie tegen het regime van Saddam zat. Nadat het regime was gevallen, is mijn vader teruggegaan naar Irak om te proberen het land beter te maken. Hij was ook te oud om hier in Nederland te wennen en een leven op te pakken. Ik zie hem gelukkig elk jaar een paar weken.’

En je moeder?

‘Zij woont in Leiden. In Koerdistan was ze arts. Daarna was ze opeens alleenstaande moeder van twee kinderen in een vreemd land. Ze heeft hier opnieuw geneeskunde gestudeerd, terwijl ze de Nederlandse taal leerde. Ik voel me soms schuldig als ik moeite heb met studeren, en mijzelf dan met haar vergelijk. Maar mijn moeder houdt me dat niet voor hoor. Ze is de aardigste persoon ter wereld. Ik ben haar ook echt dankbaar. Zij heeft ervoor gezorgd dat ik dit leven kan hebben.’

Zit je bij een vereniging?

‘Ik zit bij Augustinus en ben daar ook bij een gezelschap gegaan. Ik zit zelfs in het bestuur van mijn gezelschap. Daar ben ik verantwoordelijk voor alle creatieve klusjes: ik heb bijvoorbeeld deze poster vormgegeven voor het aankomende gala. Het is in de stijl van Atlantis. Hiervoor heb ik artwork van Bioshock gebruikt, een game die ik vroeger veel speelde waarin je moest zien te overleven in een gezonken stad.

‘Deze zomer zijn we ook met het gezelschap naar Nicaragua geweest, heel tof.’

Wist je meteen dat je ergens lid wilde worden?

‘Ik was altijd sceptisch over studentenverenigingen, maar ik ben ook de laatste persoon op aarde die vooroordelen wil hebben. Ik heb er zeker geen spijt van, maar ik moest soms wel goed zoeken naar leuke mensen.’

‘Ik kan het altijd wel met mensen vinden, maar ik had moeite met het principe om in korte tijd erachter te komen wie leuk is, en wie leuk lijkt. Maar ik kwam erachter dat mensen uiteindelijk allemaal wel chill waren. Vroeger dacht ik dat het allemaal assholes waren, maar dat is dus niet zo.’

Melle Peters