Door Vincent Bongers Onlangs werd tijdens de universiteitsraad het nieuwe ‘werkplan diversiteit en inclusiviteit’ besproken. In de vergadering legde Maria Tiggelaar van studentenpartij LVS uit dat ‘het oprichten van zogeheten diversity teams die het beleid op faculteiten moeten coördineren moeizamer gaat dan verwacht. Die teams komen maar moeilijk van de grond. Er moet meer druk van universiteitsbestuurders komen om dit toch voor elkaar te krijgen. We kunnen wel met zijn allen “ja” knikken in een vergadering als het gaat om diversiteit maar er moeten ook dingen uitgevoerd worden.’
‘De universiteit is een taaie organisatie’, reageert diversity officer Isabel Hoving aan de telefoon. ‘Het kost absoluut tijd om dingen te veranderen. Maar er is draagvlak van hoog tot laag binnen de universiteit om dit beleid uit te voeren. We zijn nu een jaar bezig met implementeren. We zitten eigenlijk nog in een experimenteerfase. Het gaat tien tot vijftien jaar duren voordat de cultuuromslag compleet is.’
Hoving gaat ook in op de diversity teams. ‘Het gaat niet om enorme werkgroepen. Maar het idee is per faculteit een team, met een persoon die voornamelijk binding heeft met de medewerkers. Een ander die met name gericht is op studenten. En dan nog iemand die het diversiteitsbeleid coördineert. Bij de faculteit Wiskunde en Natuurwetenschappen werkte dat prima. Een van de teamleden is inmiddels wel vertrokken en de vervanger is nog niet geïnstalleerd.’
Maar het organiseren van de teams lukt nog niet op alle faculteiten. Een belangrijke factor is dat iedereen al een propvolle agenda heeft. ‘Er zijn mensen die denken: “Goh, dit wil ik, maar hoe kan ik hier tijd voor vinden?,”’ aldus Hoving.
Dan moet er ook nog tijd gevonden voor trainingen die de bewustwording rond diversiteit vergroten. ‘Deze trainingen zijn heel belangrijk. Maar ook hier geldt, is er een plek te vinden in de agenda? En met een uurtje ben je ook niet klaar natuurlijk.’
Volgens Hoving verlopen een aantal zaken heel goed. ‘Het lukt nu beter om vrouwen door te laten stromen naar de positie van hoogleraar.’
Het gaat minder goed met studenten met een migratie-achtergrond. Hoving: ‘Biculturele studenten vallen in Leiden vaker uit dan bij andere universiteiten in de Randstad. Daar moeten we echt nog meer aan doen.’ Dat blijkt ook uit de cijfers van de universiteit: van de groep autochtone studenten haalt 74 procent de bachelor in vier jaar. Bij studenten met een niet-westerse achtergrond is dat 59 procent.
Bij Sociale Wetenschappen hebben ze de zogeheten POPcorner die studenten helpt hun weg te vinden op faculteit en studie, vertelt Hoving. ‘We willen graag dat andere faculteiten iets soortgelijks doen. Maar we willen geen zaken opleggen. Faculteiten gaan zelf op zoek naar de vorm die het beste bij hen past. En dat is soms worstelen, maar het komt voor elkaar.’
‘We zitten er keihard achteraan’
Vicerector Hester Bijl reageerde maandag tijdens de overlegvergadering met de universiteitsraad op het werkplan diversiteit en inclusiviteit: ‘We zitten er keihard achteraan. In bijeenkomsten met de faculteitsbesturen spreken we steeds over diversiteitsbeleid. Je ziet ook dat er veranderingen komen. De faculteiten beginnen er steeds meer aan te trekken. Dat is de top down-kant. Maar we zetten ook in op trainingen die medewerkers kunnen volgen. We gaan die beter onder de aandacht brengen.’
‘Het zou goed zijn om deze trainingen onderdeel te maken van al bestaande trajecten’, stelde Maria Tiggelaar van studentenpartij LVS voor. ‘Bijvoorbeeld van de basiskwalificatie onderwijs die docenten moeten halen.’
‘Dat gaan we absoluut meenemen in het plan,’ aldus Bijl.