Door Marleen van Wesel ‘Toets vijf voor een knisperend kampvuurtje’, klinkt uit een telefoonhoorn in de expositieruimte in HUBspot. Studenten Media Technology laten daar hun werk zien. ‘Telefoons brengen je vooral naar plekken waar je graag heen wil’, vertelt Jonna de Kruijff (23). ‘Denk aan een gesprek met verre vrienden, een sekslijn of shoppen via Tel Sell.’ Hier bood het keuzemenu een vuurtje, een bos en the greatest hits of all time. ‘Escape is dan ook het subthema van onze installatie’, zegt De Kruijff. ‘Wacht nog héél even voor je ophangt...’
‘We organiseren elk jaar zo’n tentoonstelling, als onderdeel van het curriculum’, vertelt Edwin van der Heide, kunstenaar en docent Media Technology. ‘Deze opleiding is eigenlijk een soort vrijplaats voor de wetenschappelijke interesses en vragen van studenten. Dit is dan ook geen kunsttentoonstelling, maar een plek waar de statements uit hun projecten ervaarbaar worden.’ Het overkoepelende thema is Return. ‘Als subthema kreeg elk groepje nog een andere toetsenbord-term om te verkennen. Zo begon het heel abstract.’
‘Wij kregen zero’, vertelt Maral Gurbanzadeh (27), bij de twee beeldschermen die de installatie van haar team vormen. ‘We hebben alle vormen onderzocht. Van de wiskundige waarde, tot “niets” volgens het boeddhisme.’ ‘Zo kwamen we bij het onderwerp “identiteit”’, vertelt groepsgenoot Matthijs Hilgers (23). ‘Er bestaat namelijk niet zoiets als één identiteit van iemand’, verklaart Gurbanzadeh. ‘Je kunt jezelf ook niet voor honderd procent kennen, want voor dat gelukt is, ben je alweer veranderd.’ Dat gaven ze vorm in filmscènes, waarvan de kijker de volgorde kan bepalen. Hilgers: ‘Er zijn 256 verschillende films van te maken.’
Het team van Kaan Koyuncu (26), Stijn van der Linden (23) en Robbert Ritmeester (58) ging aan de slag met alt. ‘Het begon met het idee dat alles er na een goede nacht slaap heel anders uit kan zien’, vertelt Ritmeester. ‘In de exacte wetenschap werkt het niet zo. Als de uitkomst zes is, is het woensdagavond, of na een goede kop koffie, nog steeds zes.’ Ze bouwden een constructie waar twee mensen in kunnen zitten, met hun hoofden in een box. Ernaast staat een berg zand waar twee camera’s op gericht zijn. Ritmeester: ‘Tegelijkertijd kijk je via een scherm naar het artificiële landschap, ieder vanuit een eigen perspectief. Via een microfoon kun je met elkaar praten. Tot een van de twee de switch omdraait. Dan schakelt alles uit, en is die alternatieve realiteit voorbij.’
Verderop staat een houten kop van Jut, vol kermislampjes. ‘Eerst hadden we een veel grotere hamer, maar toen ging het stuk’, vertelt Emily Klerks (23). ‘Nu hebben we een stevigere constructie en kleinere hamers.’ Control is het subthema. ‘De knop om de deur te sluiten in de lift, die doet vaak niks. Behalve dan je een gevoel geven van controle’, legt ze uit. Na een ferme mep, licht het scorebord op tot zestig. Net als bij een parkeer- of flessenautomaat verschijnt er een bonnetje: ‘Gender = m / estimated weight = 65 / score = 60’. Die eerste twee kloppen alvast niet. En die laatste? ‘De scores zijn ook weer niet helemáál random’, verklapt Klerks. Ontdekken hoe het wél zit, kan nog tot en met deze zaterdag.
Tentoonstelling: Return
HUBspot, Langegracht 70, 26 t/m 28 januari, 13.00-18.00 uur