De asbest is eruit, Sloveense meubelmakers leggen de laatste stroomkabels aan de collegetafeltjes, en de meeste kapstokken zijn geleverd. Dit semester verhuizen een aantal van de grootste studies van Leiden naar een nieuw complex in Den Haag: de Wijnhaven.
De Universiteit Leiden verbouwde het gebouw, waar daarvoor de ministeries van Justitie en Binnenlandse Zaken huisden. Nu biedt het ruimte voor vierduizend studenten en heeft het zevenhonderd studieplekken, de kantine niet meegerekend.
Het gebouw had een U-vorm, maar die is opgevuld met de entree en grote collegezalen, die uit het niets uit de grond zijn gestampt, vertelt projectleider Frans Dekker. De grote trap naar de tweede verdieping kan ook als tribune gebruikt worden. Ervoor staat een lessenaar, voor belangrijke sprekers. ‘Dat zou toch mooi zijn, als een minister of een premier Rutte hier af en toe komt spreken. Ze zitten hier allemaal dichtbij, ze kunnen zo binnenlopen’.
Studieverenigingen hebben ook een soort clubhuis gekregen in de entree. ‘Normaal worden ze in een hoekje of op zolder gestopt. Het leek leuk om ze een centrale plek te geven. Misschien dat ze hier ook wel eens een biertje doen.’ Hij lacht. ‘Zou ik doen, in ieder geval.’
Er is een gecomputeriseerd nummertjessysteem – dat even defect is – voor de informatiebalie, een binnentuin en common rooms. In het medewerkersgedeelte staat een pingpongtafel.
Het gebouw was niets meer dan een groot, betonnen skelet, vertelt Dekker. ‘Geen ramen, betonnen vloer, betonnen pilaren.’ Het is nu wit betegeld, met veel glas en bamboehouten tafels. Het hout geeft warmte, zegt Dekker. ‘Anders is het te kil.’ Het ontwerpproces ging soepel, de uitvoering liep op obstakels. ‘De vloeren bleken vol asbest te zitten, dat hebben we er allemaal uit moeten bikken. Dat heeft zes maanden vertraging opgeleverd.’ Er brak ook brand uit in de kelder, waar veel bedrading zat. Dat is ook opnieuw aangelegd.
Sleutels zijn in het Wijnhavencomplex verleden tijd. De collegezalen, lokalen en de hele vierde en vijfde verdieping zijn uitsluitend toegankelijk met de LU-kaarten van de medewerkers. Geen gehannes meer met sleutels ophalen dus, al werkt Dekkers LU-kaart plotseling niet bij een van de lokalen. Hij weet niet precies waarom. Een collega, die hij onderweg aanspreekt, had die ochtend ook problemen. Bij de andere deuren doet de kaart het wel. De medewerkersgedeeltes zijn met dit systeem afgesloten voor studenten, net als de hele vijfde verdieping.
De verhuizing van verschillende opleidingen stuitte op protest bij International Studies, die volgens verschillende stafleden ruimte was beloofd op de vierde verdieping. De medewerkers van de opleiding zitten in plaats daarvan op de vijfde verdieping, die alleen bereikbaar is via het trappenhuis vanaf de derde.
Dekker vindt het jammer, hij had graag een betere toegang naar de verdieping willen maken. ‘Maar die verdieping is er pas later bij gehuurd. Toen was het al te laat om er iets mee te doen.’ Er komt wel nog tapijt op de grijze trappen, zegt hij, en er komt kunst op de muur om het aantrekkelijker te maken.