Door Vincent Bongers De 46-jarige K. uit Wassenaar, die uit Iran is gevlucht naar Nederland, werd ervan verdacht tussen augustus 2012 en april 2013 negen dreigbrieven te hebben verstuurd aan de inmiddels gepensioneerde universitair hoofddocent Arthur Elias. In een van de brieven zat een strop. Ook werd er bij Elias thuis een steen door de ruit gegooid, wat overigens niet in de tenlastelegging is opgenomen.

Elias was voorzitter van de examencommissie van de studie rechtsgeleerdheid. In die functie had hij een aantal keer te maken met K.

De student werd voor een jaar geschorst vanwege tentamenfraude. Ook kreeg hij een negatief bindend studieadvies.

Het vermoeden dat K. de dader kon zijn, rees omdat de bedreigingen vaak kwamen rond belangrijke momenten in de zaken die speelden tussen K. en de universiteit.

De zaak sleept zich al jaren voort. In 2014 werd K. ondanks ‘ernstige verdenkingen tegen de verdachte’ vrijgesproken door de rechtbank. De officier van justitie ging toen in hoger beroep. Dit beroep diende in oktober 2015. Het Hof gaf toen het Nederlands Forensisch Instituut (NFI) de opdracht om meer onderzoek naar de brieven en de bijbehorende postzegels te doen.

Twee weken geleden was er weer een zitting, waarbij het NFI verslag deed. Op twee postzegels hadden ze een DNA-spoor van K. aangetroffen, bleek toen.

Het Hof heeft K. nu schuldig bevonden aan doodsbedreigingen en acht bewezen dat K. twee van de negen brieven heeft verstuurd. Het Hof omschreef deze brieven als ‘zeer bedreigend.’ Het ‘meerdere malen met de dood bedreigen’ noemde het een ‘grove schending van de persoonlijke levenssfeer van Elias.’

K. was niet aanwezig bij de uitspraak, zijn advocaat Ronald van der Horst ook niet. Naast zijn taakstraf kreeg K. ook een locatieverbod opgelegd. Hij mag gedurende zijn proeftijd van twee jaar niet in de buurt van de woning van Elias komen.

Mocht K. de taakstraf niet naar behoren uitvoeren, dan krijgt hij een celstraf van dertig dagen. Wel met aftrek van voorarrest.