Dat blijkt uit onderzoek (PDF-alert!) van het Centrum Hoger Onderwijs Informatie (CHOI). 

Universiteiten scoren bij studenten met een beperking gemiddeld niet hoger dan een zesje voor faciliteiten en hulpverlening. Docenten krijgen een iets hogere score voor hun begripvolle houding.

De Universiteit Leiden stijgt twee plaatsen: van de tiende naar de achtste plek. Studentdecaan Marcel Melchers zegt dat de cijfers worden meegenomen bij de beleidsvoering, maar heeft wel een paar kanttekeningen bij het rapport.

‘Je ziet duidelijk dat kleinere instellingen hoger scoren. Wageningen staat bijvoorbeeld al jaren bovenaan. Het helpt als de universiteiten kleinschaliger zijn. Daar is bij de cijfers geen rekening gehouden’. De hbo-instellingen zijn in het rapport wel ingedeeld op grootte, en daaruit blijkt dat kleinere scholen gemiddeld een hogere waardering krijgen. ‘Bij kleinere opleidingen zal je zien dat de tevredenheid hoger is.’

Een andere kanttekening: de term functiebeperking kan veel betekenen. In het rapport is de helft van de respondenten dyslectisch ( 52 en 41 procent respectievelijk op hbo en universiteit). Concentratieproblemen komen op de tweede plek (24 en 28 procent), gevolgd door vermoeidheid (17 en 22), psychische aandoeningen (17 en 25), en ADHD (17 en 16 procent). Studenten met een motorische stoornis of slechthorenden horen bij de kleinste groep (4 en 2 procent).

‘Dat schets ook weer een ander beeld dan we hier hebben’, zegt Melchers. ‘In Leiden is een kwart van de studenten met een beperking dyslectisch. Een ander kwart heeft een motorische beperking, of is slechtziend- of slechthorend.’ De rest valt onder de noemer ‘psychische problemen’: ‘ADHD, autisme, maar ook depressies en angsten.’

Melchers benadrukt dat het meeste werk door de opleidingen zelf gedaan wordt. ‘Wij geven advies en informatie. Maar de mensen van de opleiding doen uiteindelijk de meeste begeleiding en hebben het meeste contact met de student’. AK