Columns & opinie
Sporten met je brakke hoofd
Dinsdagochtend kon iedereen zijn kater uitzweten tijdens het sportblok.
Clara Henkes
woensdag 17 augustus 2016
© Layla van Goor

Vroeg op de dinsdagochtend arriveren de El Cid-deelnemers op de sportvelden van het Universitair Sport Centrum. En hoewel de zon schijnt, geeft een deel van hen een diepongelukkige indruk. Zij hebben gisteravond waarschijnlijk iets te diep in het glaasje gekeken en daar moeten zij nu tijdens het Sportblok flink voor boeten. 

‘We hebben onze mentorkindjes gepusht om hier naartoe te komen’, zegt mentor Pien grijnzend. ‘Mijn medementor en ik wilden deze activiteit echt niet missen.’

Wanneer de studenten zich in hun sporttenue hebben gehesen en op de sportvelden staan, verdwijnen de droevige gezichtjes echter. Hier en daar is zelfs een glimlach te zien. Ook heeft het sloffen plaatsgemaakt voor soepele bewegingen.

Bij lacrosse wordt er enthousiast meegedaan. ‘We hebben nog nooit zoveel mensen hier gehad’, vertelt Rosalijn van de Leidse Lacrosse Vereniging Leicrosse opgetogen. Het blijkt al snel dat er hard geoefend moet worden om de sport – waarbij spelers een rubberen bal in elkaars doel moeten gooien met stick waaraan een soort vangnet zit – onder de knie te krijgen. ‘Sorry’, roept een meisje beschaamd als de bal een ander meisje raakt. ‘Ik kende lacrosse tot vandaag nog helemaal niet. Ik ga mij waarschijnlijk wel inschrijven”, zegt eerstejaars Julian.

Ook bij de tennisbaan vliegen de ballen je om de oren. ‘Het gaat super! De baan is helemaal vol’, zegt Sophie van de tennisvereniging Qravel enthousiast.

Toch staat niet iedereen op de velden. Een paar meiden liggen langs de kant uitgebreid te zonnen. ‘Ik ben nu al moe. Deze week is best vermoeiend, omdat je van de ene naar de andere plek gaat’, zegt Trieneke. Groepsgenootje Frederique heeft haar beslissing al gemaakt: ‘Het is heel leuk hier, maar ik weet gewoon dat ik wil gaan kickboksen.’

Na een paar uur intensief sporten, is de brakheid aardig verdwenen. Vermoeid maar voldaan storten de sportievelingen zich dan ook op hun welverdiende lunch.