Eigenlijk wist ik al heel lang wat ik wilde worden, maar het duurde een tijdje voordat ik daarvoor uit durfde te komen. Zeggen dat je schrijver bent, is misschien iets dat het goed op feestjes doet, maar kun je er je brood mee verdienen? Ik ben veel mensen tegengekomen die zeiden dat ze met een boek bezig waren. Een kennis van mij heeft al drie romans geschreven en een tijd in Berlijn gewoond om daaraan te werken. Berlijn schijnt een paradijs te zijn om dingen af te maken. Een plaat, boek of een kunstwerk. Die kennis heeft zijn boeken al na vele uitgevers gestuurd met tot nu toe weinig resultaat. Maar alle afwijzingen houden hem niet tegen, momenteel werkt hij aan een verhalenbundel. Ik denk dat het hem ooit gaat lukken. Misschien niet vanwege een groot talent maar omdat hij weigert op te geven. Als je niet genoeg talent hebt, moet je doorzettingsvermogen hebben. Heel veel. Dan kun je soms mensen met talent zelfs nog inhalen.
Als kind stuurde ik een kort verhaal op naar een bekende schrijver. Ik kreeg een nette brief terug met veel commentaar. De brief eindige min of meer met de woorden dat ik het beter niet nog een keer kon proberen, maar dat als ik niet genoeg overtuigd was door zijn commentaar vooral door moest gaan. Toen ik zevenentwintig was, begon ik aan de Schrijversvakschool Amsterdam waar ik een soort late studententijd beleefde. Na elke les gingen we naar dezelfde kroeg om over ons werk te praten en bier te drinken tot de eerste begon te kotsen of de sfeer grimmig werd vanwege de drank en uiteenlopende meningen. Een van de docenten die er ook vaste klant was, liet zelfs zijn jenevers van de belasting aftrekken omdat dit volgens hem ook onder werktijd viel. Schrijven bestaat voor mij ook voor een groot deel uit vrijwel niets doen. Naar andere mensen kijken en over mijn plot dromen. Adriaan Van Dis zei in een interview dat hij vroeger altijd naar zijn vader keek die schrijver was en uren met zijn handen in zijn zakken naar buiten staarde en dan dacht: dat wil ik later ook.
Dichteres Kira Wuck (1978) won het NK Poetry Slam. Haar bundel Finse meisjes kreeg de C.W. van der Hoogtprijs en werd genomineerd voor de C. Buddingh’ Prijs. Ze is een van de acht gastschrijvers die colleges geven in Leiden. De anderen zijn: Hanna Bervoets (column hier), Yannick Dangre (column hier), Nina Polak, Hassan Bahara, Philip Huff, Franca Treur en Niña Weijers. Op 20 november spreken ze tijdens de dertigste Verwey-lezing - dit jaar als leesclub - over hun werk.