Een deel van de lichting geneeskundestudenten die dit jaar aan hun studie in Leiden is begonnen heeft een selectietraject gevolgd. De studenten moesten onder andere de BMAT maken. Deze toets bestaat uit drie delen: vragen over bètavakken; een deel ‘logisch redeneren’ en een essay.

In 2013 vertelde internist Menno Huisman, een van de architecten van de decentrale selectie, al aan Mare dat de invoering van de toets best ‘wel een grote stap’ was. ‘Het Engels kan best pittig zijn. We gaan zien hoe dit uitpakt.’

Volgens de universiteitsraad hebben de BMAT en andere Engelstalige toetsen vooralsnog uitsluitend hun nut bewezen binnen een Engelse context. De raad wil dan ook een grondige evaluatie van dit soort toetsen in de Nederlandse situatie.

Volgens Marc Hogenhuis van studentenpartij LVS werkt de BMAT niet in Nederland: ‘Ik heb met de voorzitter van de studentenraad van het Leids Universitair Medisch Centrum over dit onderwerp gesproken. Ik begreep van hem dat er vanuit de studentenpopulatie een vrij grote afkeer is tegen de BMAT. Die is specifiek toegespitst op het Engelse systeem. Ons onderwijssysteem is heel anders dan het Engelse. Nederlandse scholieren reageren heel anders op deze test dan Engelse scholieren. De studenten in de LUMC-raad vonden het niet juist dat de BMAT hier gebruikt wordt.’

Vice-rector Simone Buitendijk: ‘Ik heb geen informatie gehad van de studentenraad dus kan ik ook niet reageren op de kritiek die zij mogelijk op de BMAT heeft geleverd. We weten dat het LUMC uiterst zorgvuldig te werk is gegaan. Het college is onder de indruk van de manier waarop geneeskunde de decentrale selectie heeft ontwikkeld. Maar we moeten inderdaad eerst ervaring op doen en dan goed evalueren. Er volgt uiteraard een grondig onderzoek naar de BMAT in Nederlandse context. Maar ik ben blij met een evidence based aanpak. We mogen van het kabinet vanaf 2017 niet meer loten en we willen eigenlijk ook niet loten.’

VB