Columns & opinie
Geen commentaar: Helpdesk-helden
Bart Braun
woensdag 18 juni 2014

In het Zuiden van Turkije ligt Göbekli Tepe, de Navelberg. In 1963 ontdekten archeologen dat er daar restanten zijn te vinden van een oud tempelcomplex. Het staat daar vol met versierde pilaren en gebouwen; archeologen schatten dat ze nu een paar procent van het totale complex op hebben gegraven. Het complex bij Göbekli Tepe was enorm, en het is minstens tienduizend jaar oud.

Wij, als mensheid, doen dus al zo’n tienduizend jaar aan grootschalige en complexe bouwprojecten. En we kunnen er nog steeds geen moer van. Maakt niet uit hoe zorgvuldig de begroting en de aansturing: een groot bouwproject loopt altijd uit en is altijd over budget.

ICT-projecten zijn veel ingewikkelder dan bouwprojecten, en we doen het pas een jaar of zestig.

Het is dus volkomen normaal dat er dingen misgaan bij, pak hem beet, de overgang naar een Nieuwe Universitaire Werkplek Dienst (zie pagina 11).

Daarbij geldt ook nog eens dat de ICT van een universiteit stukken complexer is dan bij, pak hem beet, een bierbrouwer of verzekeraar. Elke onderzoeker heeft zijn of haar eigen programmaatje voor het optekenen van Japanse karakters, het in verschillende klanken opsplitsen van vogelzang of het programmeren van de pipetteerrobot. Als iemand eenmaal hoogleraar is, kan je niet meer zeggen dat ‘ie zijn Mac-fetisj maar thuis moet vieren. Dan zijn er ook nog wat vogelvrije Unix-gebruikers, maar die moet je als ICT’er te vriend houden voor de momenten dat je het zelf niet meer snapt.

Houden we dan ook nog in het achterhoofd dat de oprichting van de universiteitsbrede ICT-dienst ISSC gewoon een bezuinigingsoperatie was, en dat de hardware op de universiteit soms behoorlijk verouderd is, en je zou de jongens en meisjes van het ISSC met snoep, bier en schouderklopjes willen overladen. Ze kregen van hun bazen ook nog eens een verbod om met Mare te praten, wat het ergste doet vrezen voor de werksfeer daar.

Zelfs aan een instelling waarin iedereen precies dezelfde computer met precies dezelfde software heeft, niemand stiekem porno downloadt op het werk en de ICT-afdeling ruimschoots voorzien is van geld, Ben&Jerry’s en af en toe een uurtje Minecraft, heb je soms computerproblemen. Net als auto’s en kleine kinderen gaan ze wel eens stuk, en dat altijd op het verkeerde moment. Er is namelijk nooit een goed moment.

En als er weer eens zo’n moment is – bij Mare zijn ze er minder dan vóór de komst van NUWD en ISSC, trouwens, maar wel altijd uitgerekend op woensdagmiddag, net voor de deadline – is er altijd nog één troost. Zo’n ICT-project hoeft geen tienduizend jaar mee te gaan.