Columns & opinie
Column: D
woensdag 18 juni 2014

Vorige week zat ik in een kroeg die ik niet bij naam zal noemen - omdat ik de vorige keer dat ik een café bij naam noemde en complimenten maakten over uitstekende tournedos door de redactie van Mare werd beschuldigd van het maken van sluikreclame à la Martin Bril - op een groot scherm en met voldoende koud bier tot mijn beschikking naar Spanje – Nederland te kijken.

Over hoe fantastisch die wedstrijd wel niet was, is ondertussen al genoeg gezegd, behalve dan dat ze die incompetente zak van een scheidsrechter met zijn voeten in beton moeten gieten en af moeten laten zinken in de Amazone. Alsof dat er niet meer toe doet als je wint.

Naast me zat een man die in een vorig leven Rubberen Robbie moet zijn geweest. Terwijl het in de kroeg steeds rumoeriger werd naarmate Nederland verder voor kwam te staan, bleef hij onverstoorbaar op zijn kruk zitten, alsof ie het allemaal al had meegemaakt. Na de wedstrijd richtte hij zich tot mij. ‘Leiden’, begon ie, en hij nam een slok van zijn bier. Ik keek hem niet begrijpend aan. ‘Die van Gaal heeft gewoon naar Leiden zitten kijken voor dat voetbal van ‘m.’ ‘Sorry?’ zei ik, omdat ik er nog steeds geen idee van had waar hij in godsnaam heen wilde.

‘Kijk. Die hele wedstrijd, was gewoon een herhaling van het beleg van Leiden, zie je.’ Ik zag het niet, maar knikte instemmend. ‘Spanje is gewoon Spanje. Oppermachtig, in theorie onverslaanbaar. Maar dan komt van Gaal met zijn opstelling. Die vijf man verdediging, dat zijn wij, Leiden. Daar kom je in principe niet doorheen, maar daarmee is die wedstrijd nog niet gewonnen.’

‘Daar moet je ook nog voor scoren’, vulde ik aan. ‘Precies! En tijdens het beleg had je toen de organist van de Pieterskerk, Speelman, die duiven stuurde naar de Geuzen, die de dijken bij Rotterdam doorbraken, zodat het water de Spanjaarden rond Leiden zou verjagen. Nou, die Speelman, dat was natuurlijk Daley Blind met zijn duiven, die lange ballen naar voren. En die geuzen waren Van Persie en Robben, die hebben de Spanjaarden verslagen. En toen ging die kleine weesjongen, Cornelis Joppenszoon buiten de poort kijken, waar ie een ketel met hutspot van de Spanjaarden vond en kwam ie ons vertellen dat we bevrijd waren.’

Ik wilde de beste man niet afvallen, maar de historicus in mij was toch niet helemaal overtuigd. ‘Maar die duiven werden toch helemaal niet in het Spaanse doel geschoten? Of dat water, het regende wel, maar om nou te zeggen dat dat de Spanjaarden heeft verjaagd…’

Hij liet zich niet van zijn stuk brengen. ‘Ik bedoel ook niet dat het precies zo is gegaan zoals bij het beleg, maar die tactiek heeft van Gaal gewoon van ons gejat.’ Hij keek me triomfantelijk aan: ‘Want welke kleur heeft hutspot?’

Tim Meijer