Achtergrond
Mijn beste gedicht dat u nooit zult lezen
Schrijver en Mare-redacteur Thomas Blondeau (1978) overleed op 19 oktober 2013 op 35-jarige leeftijd aan een hartslagaderbreuk. Vandaag, op Gedichtendag, verschijnt Mijn beste gedicht dat u nooit zult lezen, een eerste bundeling van zijn poëzie die eerder is gepubliceerd in bloemlezingen en literaire tijdschriften en/of verspreid onder vrienden en collega-auteurs.
donderdag 30 januari 2014
© Illustratie Silas.nl

 ‘Dit zijn de gedichten waarvan we zeker weten dat Thomas ze rijp genoeg vond om de wereld in te sturen’, schrijft dichter Ellen Deckwitz, die samen met auteur en voormalig Mare-redacteur Christiaan Weijts het werk selecteerde, in het nawoord. ‘Laat het een voorproefje zijn van wat er nog allemaal boven water zal komen na het uitkammen van Blondeaus archieven, computerbestanden en liefdesbrieven.’ 

Blondeau werd vooral bekend met zijn proza. Hij schreef de romans eX (2006), Donderhart (2010) en Het West-Vlaams versierhandboek (2013) en was samensteller van de bloemlezingen Agents-Provocateurs: 20 Onder 35 (2011) en Hard en teder (2011).

Hemelschuw: een dia-avond

zo de herinnering immer te kort pist

zou u moeten weten wat u mist

over vingerafdruk en handlangerverdriet

tijdens uw tête-à-tête en zorgen in ’t verschiet

dia 1: park

ja meneer flessen wijn en ons eerlijk zweet

waarmee we walsen ons geheugen ach zeur niet

meneer we hebben al geen kleren meer

dia 2: strand

standbeelden om hemelschuw onder te schuilen

met de wind tussen hun tanden kunnen ze niets anders huilen

dan haiku’s in nauwe schoentjes op weg naar deze of gene

uitgeslurpte oester voor ons echter slagroom met wafels toe

dia 3: zolder

hemdsmouwen beslaan kleerkast vol cadeaupapier waar opa dood

sonnetten op schreef en antwerpen met zes kogels bewaakte toen opgezette

meeuw niet weggooien want hekel aan de goede dingen van het leven

lang oma

dia 4: hotelkamer

van de mannen met hun stille trom staat hol

het bed waarop kruimels ranzen we vreten

de minibar en uitzicht op de achterkant

van zee de hotelhal leeg maar

de Duitsers dansen

dia 5: snelweg

dit is het stuur of ongeluk dat gebeurde

we stinken naar zweet en zes kogels in

ons glas zeker meneer nooit meer de

barrekening vervalsen

we stoppen aan alle urinoirs onderweg

en kijken hoe tijd als oude soldaat gaat walsen