Studentenleven
Sint drinkt Fristi-Berenburg
De gemeente wil de landelijke intocht van Sinterklaas naar Leiden halen, de VN willen juist van hem af. Leidse student-Sinten hebben andere zorgen: beschimmelde baarden en verplichte consumpties.  ‘Wow, waar heb je die staf vandaan? Ik heb de hele stad afgezocht, maar de goedkoopste was 69 euro! En die was van plastic, niet eens van metaal’, roept Sinterklaas Rogier von Asmuth (20, biologie) verontwaardigd, terwijl hij de gouden staf van Sinterklaas Senne Audier (19, biologie) inspecteert.  Dan herpakt hij zich, haalt bedachtzaam een hand door zijn baard en vervolgt met een zware en plechtige stem: ‘In deze tijden van crisis moet de Sint toch een beetje op de centen letten, vinden jullie ook niet? Minder cadeautjes dan maar.’
Petra Meijer
donderdag 5 december 2013
Vlnr: Senne Audier, Krista van Rest, Rogier von Asmuth en Lisette van Nijhuis. © Taco van der Eb

De andere Sinterklazen mompelen instemmend, terwijl ze hun onderjurken en tabberds aantrekken. ‘Volgens mij hebben wij hetzelfde pak. Laat eens zien?’ Voorzitter van Quintus, Krista van Rest (21, geneeskunde), heeft inderdaad hetzelfde pak als de veel langere Von Asmuth (Asopos). Als ze loopt, sleept het Sinterklaaspak over straat. De vieze, bruine onderkant verraadt dat dit niet de eerste keer is.

SIB-Sinterklaas Lisette van Nijhuis (21, politicologie) ziet er echter uit om door een ringetje te halen. Ze draagt een paar hakjes onder een donkerpaarse panty, en de lange witte jurk is vervangen voor een kort en sexy exemplaar. Een pittig bontjasje (‘Het is hier Spanje niet’) en een zelfgemaakte mijter maken het geheel af.

‘Onze Sinterklaascommissie bestaat uit enkel vrouwen, dus we zorgen ervoor dat de Pieten dit jaar smaakvol worden opgemaakt.’ Haar modieuze plaatje wordt gecompenseerd met een flinke baard. ‘Ik ga door het leven als Sint Nicole, maar zonder baard is de Sint toch niet compleet.’ ‘Natuurlijk wel’, zegt Van Rest, de enige baardloze van het gezelschap. ‘Ik weet eigenlijk niet waar onze baard is, maar als we hem nog ergens op Quintus hebben, dan is hij vast beschimmeld.’ Volgens Audier (Leidse Studenten Duikvereniging) is het lastig drinken. ‘En het kriebelt. Wel passend, zo vlak na Movember.’

De Sinterklazen ondergaan deze maand allemaal hun vuurdoop. Hebben ze zich goed voorbereid en welke eigenschappen maken een geschikte Sint? Volgens de meiden moet de Sint vooral lief zijn, maar Von Asmuth denkt daar heel anders over. ‘Hij moet in de eerste plaats goed tegen drank kunnen. Bij Asopos geldt de ongeschreven regel dat Sinterklaas geen drank mag weigeren. Daar wordt natuurlijk misbruik van gemaakt, dus de Sint wordt ook geacht om ranzige dingen als Fristi-Berenburg drinken. Daarnaast moet Sint op de hoogte zijn van alle roddels. Wie heeft wie geregeld, en wat vindt hij daar van? En hij moet natuurlijk streng kunnen zijn.’

Bij Studentenvereniging voor Internationale Betrekkingen (SIB) is van strengheid geen sprake. Van Nijhuis: ‘Bij Sint Nicole kunnen de leden vrijwillig de biecht afleggen. Als Sint weet ik natuurlijk alles al, want dat staat in mijn rode boek, maar het kan toch opluchten om geheimen te delen.’ Daar hebben de Asopossers elkaar voor. Alle roeiploegen maken een surprise en gedicht voor een andere roeiploeg. Von Asmuth: ‘De gedichten hebben maar één doel: elkaar helemaal vernederen. De surprises bevatten doorgaans een hoop viezigheid.’

Of hij het Sinterklaasschap altijd al ambieerde? Von Asmuth haalt nogmaals een hand door zijn baard. ‘Toen ik het werd realiseerde ik me dat ik het altijd al wilde zijn.’ Voor de andere Sinterklazen is de verkleedpartij meer een moetje. ‘Als voorzitter van Quintus hoort het er gewoon bij’, zegt Van Rest. ‘Ik vind het wel leuk, maar ik was liever Zwarte Piet geweest.’ Of er Zwarte Pieten komen is nog maar de vraag. ‘Misschien maken we wel pieten in de kleuren van de verschillende disputen.’

Ook Lisette van Nijhuis had als voorzitter van de eerstejaarscommissie die het Sinterklaasfeest bij SIB organiseert weinig keus. Audier was al eens eerder Sinterklaas, maar dat was tijdens Halloween. ‘Wij hebben de hoofdrol in een heel slechte horrorfilm’, legt hij de andere Sinterklazen uit.

Voor de Sinterklazen elk naar hun eigen vereniging vertrekken gaan ze eerst nog samen op de foto. Terwijl ze samen over de Leidse grachten uitkijken, komt er uit een nabijgelegen straatje ineens een gezin met een klein kindje gelopen. ‘Wie van de drie’, grapt de man, terwijl de Sinterklazen zich voor het tafereel verontschuldigen. De man werpt een blik op zijn zoontje. ‘Ah joh, die heeft dat helemaal niet door.’

Bij het ter perse gaan van deze krant waren de meeste Sinterklazen nog hard aan het werk. Voor Audier en Von Asmuth zit het er wel al op.

‘Ik heb het overleefd’, zegt de laatste. ‘Al kan ik me het einde van de avond niet helemaal herinneren. Ze hebben voor me gezongen, waarna ik na binnenkomst meteen een pitcher mocht adten. Ik had gelukkig twee Pieten die ik af en toe wat drankjes kon toeschuiven als het me even te veel werd. De surprises? Dat weet ik niet meer, ik was te druk bezig met mensen op schoot vragen.’