Feit: mensen houden ervan om het noorden te verliezen. Bewijs: de alomtegenwoordigheid van verdovende medicijnen, verruimende middelen, extreme sporten, desoriënterende kunst, computerspellen, pikdonkere parenclubs en af en toe een vechtpartij.
Het zijn dan ook de best mogelijke tijden om te studeren. Spanning alom. Live live to the max! De eerste Mare van dit academiejaar brachten we verhalen van langstudeerboeteslachtoffers. ‘Halve criminelen’ voelden ze zich. Of ze even een kleine 5000 euro konden overschrijven, meer dan een verdubbeling van het reguliere collegegeld. Even de adrenaline opvoeren, nachten wakker liggen, prostitutie overwegen, oma’s gezondheid checken…. En dan, aaah, langstudeerboete afgevoerd. Wow, ik voelde mijn hart bonken in mijn voeten en hoofd tegelijk, man!
Slim en ambitieus? Tweede studie erbij omdat het anders toch maar zonde van je tijd is? Ok, dan ga je voor die tweede studie het meervoudige hoge instellingscollegegeld betalen! Verbrand dat geld, vaar op die golf van risicokrediet! Geronimo! Doe je het of niet? Alles op rood? Nee! Bussemaker schiet het plan weer af. Wow, gelukkig dat we een noodparachute hadden!
Is je vader kort na je geboorte sigaretten gaan halen en nooit meer teruggekeerd, of is mams niet eens in staat om voor zichzelf te zorgen – dan gaan we next level en nemen we je aanvullende beurs weg! Klaboem, in je halve-weesgezicht, bitch! Voel die ongemakkelijkheid toenemen terwijl de regels veranderd worden tijdens de wedstrijd. Stoppen met studeren? Ook even sigaretten halen in Marseille? Je weet het niet, je weet het niet… Nee! Gaat toch niet door! Of wel! Of niet. We weten het niet! Yolo!
Ok, nu gaan we voor de klapper, de Top Thrill Dragster, de Tower of Terror, 1,2,3… Weg met de studiebeurs! We gaan allemaal lenen! Taxeer je toekomst tot je hoofd ontploft! Leen tot er bloed uitkomt! Kerrang! O nee, wacht toch niet, we stellen het nog een jaartje uit voor de bachelor.
Deze schijn- of uitgestelde executies op de portefeuille en de toekomstplanning van de student waren in 2012-13 een constante in het beleid van het ministerie van Onderwijs. Zeker, dat had te maken met een vallend kabinet, een zware crisis van de wereldeconomie en een gefossiliseerd financieringssysteem. Dan mag dan wel de bezuinigingen verklaren, de labbekakkerige houding van de beleidsmakers kunnen we hen des te meer euvel duiden.
Dit jaar werd in Leiden ook een studentenvakbond opgericht. Iets uit een andere tijd misschien. Maar aangezien standvastigheid en rechtlijnig bestuur ook gedateerd aandoen, is een dergelijk initiatief van een welkome, nuchtere degelijkheid.
Thomas Blondeau