Columns & opinie
Geen commentaar: Kies mij!
Thomas Blondeau
woensdag 20 maart 2013
© Silas.nl

We moeten ons weer in de etalage zetten. Het is lente. Als man heb je het makkelijk want dan trek je jas uit, zet je een knoopje open en rolt de mouwen op. (Nee, geen shorts of bermuda heren, ook niet ironisch, dus niet met een hemd of een knalroze zonnebril). Wat vrouwen allemaal moeten doen, weet ik niet. Maar het duurt altijd lang en het is sowieso ruzie aan het eind van de middag.

In het voorjaar worden we allemaal klompjes paringsdrift. Of denken we met weemoed terug aan de tijd dat we het waren. Gedoe allemaal, ik weet het, maar gelukkig bestaat het leven niet alleen uit perrons, huurbazen en wachten op het naderend geschraap van de zeis.

Ook de universiteiten moeten zich binnenkort weer als deernes in lokkende postuur opstellen. Want pr-afdelingen en beleidsmakers mogen dan wel voordoen alsof iedere universiteit een hoogwaardig opleidingsinstituut is dat Louter Toekomstige Leiders (Met Kennis van Alles) aflevert, de werkelijkheid is dat er ook veel wat eerstejaars gewoon richting hiero gelokt moeten. Want centjes.

Die spagaat tussen ‘Jantjepietje, wat zijn we toch geweldig. Hoe ik alleen al ruik!’ en ‘Kom naar hier. Toe nouhou. Blijf een paar jaar bij mijhij’; hoe je dat geloofwaardig presenteren, ze hebben er hele afdelingen voor. Het zal allemaal wel wat complexer liggen dan bijscheren en een fleurige bloesje uitkiezen.

DUO maakte deze week bekend dat net zoals verleden jaar er vijftienduizend eerstejaars zijn afgehaakt. Dat is zo’n veertien procent van de sjaarzen die voor februari het bekeken hielden. Tel daarbij het cohort dat te laat afhaakt wegens toch-nog-even-mijn-best-doen-oeps-het-is-juni en het bataljon dat het oprecht niet haalt en er kan geconcludeerd worden dat er nog te veel ruis zit tussen aankomend student en hogere opleiding.

Daarom zet deze universiteit dan ook in op matching. Dat is waar de datingreclamespotjes met dertigers in te dure keukens het ook voortdurend over hebben. De matching stelt zowel bij universiteit als datingbureau - heb ik me laten vertellen door een vriend van een vriend die af en toe een blad leest dat hij nooit koopt maar soms bij de kapper oppakt – niet zo bar veel voor. Een briefje, een gesprek, een taaltestje. Wie daar al de kunde niet voor op kan brengen, heeft andere prioriteiten te stellen.

De universiteiten nemen nu al steeds meer taken van de middelbare school op zich. Getuige daarvan zijn de bijspijkervakken voor spelling, tekstopbouw en wiskunde. Dat betekent dat het universitaire onderwijs op zijn minst wordt opgehouden.

In plaats van te gaan flikflooien en de schijn van selectie op te houden met een vragenlijstje, zou de universiteit de eer aan haarzelf moeten houden. Wil jij een paar jaar de mijne zijn? Dan moet je mij verdienen. Hoe? Misschien wel door je cijferlijst te laten zien. Hard. Maar als de pijn van afwijzing voorkomen kan worden, is het misschien wel een terrasmiddagje brainstormen met de afdeling waard.