Studentenleven
Op zich bijna gehaald
Vierduizend eerstejaars begonnen in september vol goede moed aan een studie. Mare volgt drie nieuwkomers. ‘Door omstandigheden, nou ja, door mijn ontgroening dus, had ik dat tentamen op zich bijna gehaald.’
Marleen van Wesel
woensdag 12 december 2012

Toch op kamers

Thijs van Moorselaar (19)

Studie: Culturele antropologie en ontwikkelingssociologie

Uit: Alphen aan den Rijn

‘Wil je soms ook een tosti?’ vraagt Thijs van Moorselaar. Ondertussen speurt hij in de keuken van zijn Quintus-huis naar een schoon kopje. Een paar maanden terug wilde hij voorlopig nog bij zijn ouders in Alphen aan den Rijn blijven wonen, omdat hij het daar ‘ziek chill’ had en omdat hij zich bezwaard zou voelen als hij op een hospiteeravond een kamer voor de neus van een Maastrichtenaar of een Groninger weg zou kapen.

‘Voor deze kamer ben ik gevraagd door mijn dispuutsgenoten. Anders zou toch iemand anders uit de buurt hem gekregen hebben, dus het is een iets andere situatie’, verontschuldigt hij zich.

Vorige week vrijdag had hij voor het eerst een herkansing. ‘Door omstandigheden, nou ja, door mijn ontgroening dus, had ik dat tentamen op zich bijna gehaald. Maar voor de rest ga ik prima.’ Zijn opleiding valt niet tegen. ‘Maar ik had vooraf niet echt een beeld, dat scheelt. Sommige studiegenoten hadden zich enorm in het programma verdiept. Ik weet niet of dat normaal is, maar ik heb gewoon voor antropologie gekozen omdat ik wat had gereisd.’ Inmiddels heeft hij zich ingeschreven voor het keuzevak Visuele antropologie. ‘Voor antropologie moet je veel schrijven, maar dit vak heeft meer met de film-maak-kant te maken. National Geographic-style dus.’

Bij studievereniging Itiwana is hij niet zo actief. ‘Ik ben lid voor de boekenkorting, maar als er activiteiten zijn, kan ik vaak niet. Of eigenlijk maak ik er geen tijd voor. Maar ik heb wel een kringetje van leuke studiegenoten om me heen verzameld, toevallig allemaal vrouwen.’

Zijn ouders en zijn hockeyvrienden in Alphen ziet hij nog wekelijks. Tijd met zijn vriendin is wat lastiger in te plannen. ‘Onze collegeroosters zijn precies tegenovergesteld. Maar we maken wel tijd voor elkaar hoor, want het is nog altijd dik aan.’

Spontane huisfeestjes

Marton Tompos (24)

Studie: Asian Studies, specialisatie Politics, Society and Economy

Uit: Budapest

‘De studie is niet helemaal wat ik ervan verwacht had’, vertelt de internationale student Marton Tompos. ‘Vakken rondom mijn interessegebied, Centraal-Azië, zijn er niet echt. Daarom voeg ik aan de meeste studieopdrachten zelf maar een Centraal-Aziatische component toe.’

Aan het begin van dit studiejaar had hij zijn slaapzak nog uitgerold bij een Hongaarse vriend die wel een kamer in Leiden had gevonden. ‘Ik heb nog een tijdje bij vrienden gebivakkeerd en daarna heb ik twaalf dagen in een enorm smerig huis gewoond. Wanneer je de magnetron opende, viel de viezigheid er uit. Maar nu heb ik een mooie kamer gevonden op de bovenste verdieping van een studentenflat achter het station. Het uitzicht over de stad is grandioos.’

Dat de winkels hier niet 24 uur open zijn, zoals in Budapest, vindt hij inmiddels te overzien. ‘Ik zorg er gewoon voor dat ik altijd wat spullen op voorraad heb voor een spontaan huisfeestje.’ Soms loopt hij nog wel eens tegen cultuurverschillen aan. ‘Laatst ging ik naar de bioscoop voor de film Skyfall. Na een uur, toen ik er net helemaal in zat, ging plotseling het licht aan en was er ineens een pauze. Ik ben al in heel wat landen naar de film geweest, maar dat had ik nog nooit meegemaakt.

‘Maar ik vind het mooi om te zien dat werkelijk alles in Nederland werkt. In Oost-Europa is dat wel anders. En de prijzen in de winkels zijn wel wat hoger, maar alles is voor iedereen beschikbaar. Bejaarden bijvoorbeeld, die gaan hier met pensioen en leiden vervolgens een actief leven. Je komt ze overal tegen. In Hongarije ga je gewoon dood als je oud bent.’

In januari brengt hij weer een bezoek aan Budapest. ‘Dan zie ik eindelijk mijn vriendin weer. In oktober was ze een weekje hier. Zij is echt geweldig. Ik heb haar al eens zeven maanden achtergelaten voor een uitwisselingsproject in Azerbeidzjan, en nu ben ik dus voor een jaar in Nederland.’ De plannen voor een internationale carrière in Brussel heeft hij intussen wel laten varen. ‘Een langeafstandsrelatie werkt alleen als je weet wanneer je uiteindelijk weer bij elkaar zult zijn.’

Terug naar Friesland

Muriel Mulder (22)

Studie: Japanstudies

Uit: St.-Annaparochie, Friesland

‘Ik blijf nu in Friesland’, zegt Muriel Mulder overtuigd. In september begon ze aan de bachelor Japanstudies in Leiden. Ze verliet het huis waar ze al drieëneenhalf jaar samenwoonde met haar vriend voor een knus, maar statig studentenhuis tweehonderd kilometer verderop, net buiten de Leidse singels. Toen verklaarde ze haast even stellig dat ze voorlopig juist niet terugwilde. ‘Met Japans kom ik straks in Friesland nooit aan werk.’ 

Door persoonlijke omstandigheden liep het anders. Al na een maand woonde ze weer bij haar vriend in St.-Annaparochie. Momenteel oriënteert ze zich vooral op een volgende studie waarmee ze in februari wil beginnen. ‘Maar dan wel in Leeuwarden of Groningen, want dan kan ik hier blijven wonen. Japans valt daardoor af, want dat wordt hier nergens aangeboden. Iets met talen of geschiedenis lijkt me nog altijd wel leuk. Best een lastige keuze. De open dagen zijn al geweest en bovendien hebben niet alle studies een februaristart.’

Veel contacten heeft ze aan haar Leidse maand niet overgehouden. ‘Voor zo lang als het duurde heb ik leuke film- en feestavondjes gehouden met mijn huisgenote. Maar Leiden ligt nu niet echt om de hoek, dus ik ga er niet zo even heen. Mijn lidmaatschap bij SIB heb ik opgezegd toen ik stopte met mijn studie. Af en toe spreek ik nog wel eens iemand.’

Zowel een opleiding als een baan die iets met Japan te maken heeft ligt in Friesland dus niet bepaald meer in het verschiet. ‘Dat is wel jammer, want de studie was enorm leuk. Ik hoop dat ik in elk geval nog een keer op vakantie naar Japan kan met mijn vriend.’