Columns & opinie
Geen commentaar: Wat zou hij doen?
Frank Provoost
woensdag 14 december 2011
© Silas.nl

 Nee. Hoor. Niet. Schrikken. Dit. Jaaroverzicht. Gaat. Niet. Over. Ajax.

Alhoewel. Heel soms denk je: WWJD? Dan vraag je je even af: What Would Johan Do?

Want soms zijn er flinke overeenkomsten tussen een beursgenoteerd voetbalbedrijf en de universiteit. Niet voor niets spreekt rector Paul van der Heijden telkens over de ‘Champions League van de wetenschap’ als hij de fusie, herstel: eventuele fusie, pardon: verregaande samenwerking, excuus: mogelijk verregaande samenwerking met Rotterdam en Delft wil verantwoorden. Tot nu toe tonen de meeste universitaire hooligans – inclusief die uit Den Haag - zich niet al te enthousiast.

De gang naar de beurs heeft Leiden weliswaar (nog) niet gemaakt, maar er waren wel al obligaties. Eventjes. Binnen drie weken mislukte het plan om het Academiegebouw, Sterrewacht, hortus en ander universitair vastgoed te verpanden in een cultuurfonds. Aan de prospectus van Belvédère Academia Leiden University N.V. heeft het niet gelegen, die glom als de wereldcup.

Maar helaas, klaagde men: tegen de tijd dat alles gereed was, ging het opeens slecht met de economie en had het kabinet de bijbehorende belastingvoordelen afgeschaft.

Zo gaat dat in de Champions League: denk je even makkelijk te scoren, is er weer een grensrechter die je op het laatste moment tientallen miljoenen door je neus boort.

Hoeveel precies, dat blijft geheim. Want in tegenstellingen tot de voetballerij is aan de universiteit geld vaak taboe. Heel soms wordt er in een raadsvergadering een motie van treurnis ingediend over het hoge salaris van de rector. Maar als dat niet opduikt in een Wikipedia-lemma is er niets aan de hand. En anders kan het altijd nog worden weggepoetst. Bovendien leidt dat andere dankbaar vangnet voor schaarse budgetten de aandacht af: Usis, het softwareprogramma voor studentenadministratie dat vooralsnog elf miljoen kost in plaats van de begrote vijf. Vorig jaar waarschuwde het college van bestuur al dat ‘je zulke begrotingen vaak maal twee moet doen’.

Jammer genoeg dat het systeem nog steeds niet fatsoenlijk werkt. In een onafhankelijk onderzoeksrapport van Capgemini (het mag wat kosten, nietwaar?) werd de Leidse student die het eigenhandig wist vlot te trekken, aanbevolen als De Verlosser. Er is inmiddels ook interesse uit Amsterdam voor hem getoond. (Want om even ons eigen leed weg te lachen: hun versie van Usis kost 25 in plaats van 12 miljoen! zie pagina 5).

Zoals er geniale voetballers zijn die tegen beter weten in willen besturen, bestaan er omgekeerd ook managers die veinzen dat ze verstand hebben van sport. Sijbolt Noorda, voorzitter van de gezamenlijke universiteitenvereniging VSNU, sloot vorige week een prestatiecontract af met de staatssecretaris Halbe Zijlstra (zie pagina 4).

Een studie, zei hij in nrc.next, da’s net een sportschool. Dus: voortaan elk jaar bsa, want je moet ‘doortrappen bij verzuring, ook als het pijn doet’. Wie dacht dat alleen Johan soms onzin orakelde, las vervolgens dat de ‘scherpe prestatiecultuur’ ook voor docenten gold. ‘Alleen je colleges goed voorbereiden en er altijd zijn, is niet genoeg.’

Dat was niet wat de opgetrommelde massa begin januari had begrepen, tijdens de grootste onderwijsdemonstratie ooit. Maar zij werden er bij dit besluit dan ook vakkundig buitengehouden.

Van Johan weten we dat hij nooit financiële paragrafen leest, maar wie holle sporterretoriek bij bestuursbobo’s hoort, moet ook waakzaam zijn.

Desondanks een fijne winterstop gewenst.