In de Science van afgelopen week beschrijft een groep van 59 onderzoekers van over de hele wereld, waaronder Leidenaar Peter de Knijff, het genoom van een Australische aboriginal. Uit een negentig jaar oude haarlok, verzameld door een Britse antropoloog, wisten ze genoeg erfelijk materiaal te peuteren om de volledige DNA-volgorde te bepalen. Dat was zo makkelijk nog niet: hoewel het haar nog relatief jong was, lag het erfelijk materiaal al in piepkleine stukjes van gemiddeld 69 baseparen. Aangezien het menselijk genoom uit zo’n drie miljard baseparen bestaat, moesten de onderzoekers eerst flink puzzelen om alles aan elkaar te krijgen. Tien jaar geleden was dat nog een onmogelijke opgave geweest.
Omdat DNA in de loop der generaties kleine veranderingen ondergaat, werkt het als een soort moleculaire klok om te bepalen hoe lang twee populaties gescheiden zijn. Hoe langer twee groepen mensen apart van elkaar leven, hoe meer verschillen je ziet.
Afgaande op die klok stamde de schenker van het haar direct af van de allereerste menselijke migranten uit Afrika, die zo’n 75.000 tot 62.000 jaar geleden vertrokken.
Dat was een andere uittocht dan die van 25.000-38.000 jaar geleden, van de mensen waar de huidige Aziaten van afstammen, al vermoeden de onderzoekers dat die twee Out of Africa-stromen nog wel genen uitwisselden.
Aboriginals zijn daarmee hoogstwaarschijnlijk de langst levende menselijke populatie buiten Afrika.